miðvikudagur, 10. júlí 2002

Sverrir er dæmigerður Reykvíkingur sem heldur að svæðið utan marka höfuðborgarinnar sé samþjappaður bleðill, þar búi einungis örfáar hræður og allir þekki alla. Síðan ég flutti suður hef ekki tölu á því hversu oft ég hef fengið spurningar á borð við: „Jaaaá, ertu frá Akureyri? Þekkirðu þá Guðrúnu frá Dalvík?“ — eða álíka. Engum dytti nokkurn tíma í hug að gera ráð fyrir því að ein manneskja úr Grafarvogi þekkti sjálfkrafa aðra úr Fossvoginum.
Sem sagt: Það er ekki sjálfgefið að tvær manneskjur „utan af landi“ — jafnvel þótt þær séu frá þeim afmarkaða hluta þessarar villtu zónu sem nefnist Norðurland — þekkist eða eigi sameiginlega kunningja. Þannig að ég held óhikað áfram að láta mér finnast heimurinn skemmtilega lítill í tilviki okkar Hilmu og Ásu. Og hananú!

Engin ummæli:

Skrifa ummæli