Það er alkunna að málshátturinn er mikilvægasti parturinn af páskaegginu. Mörg síðustu ár hef ég þrjóskast við að kaupa Nóa-Síríus-egg þótt mér finnist súkkulaðið í þeim ekkert gott, bara vegna þess að í þeim hafa allavega verið alvöru málshættir, ólíkt heimatilbúna kjaftæðinu sem hefur t.d. verið í Mónu-eggjunum.
Núna ákvað ég hins vegar að breyta til. Eiginlega langaði mig í egg úr dökku súkkulaði en leit að slíku fyrirbæri bar engan árangur. Á endanum ákvað ég að taka sjensinn á Freyju-eggi og braut það með tilhlökkun um hádegisbil í dag. Vonbrigðin voru ómæld þegar í ljós kom eitthvert mesta bull sem ég hef nokkurn tíma heyrt. Hinn svokallaði málsháttur reyndist hljóða svo:
"Betri er lítill fiskur en tómur fiskur."
Ég velti því fyrir mér smástund um hvort "tómur" væri þarna í merkingunni "eintómur" og merkingin væri þá að þótt fiskur væri góður væri samt betra að fá bara smávegis af honum en að troða sig út. Hér væri því boðuð hófsemi. Eða hvort fiskur ætti að hafa trúarlegar vísanir, og þetta væri þá tilraun til að innprenta manni að lítil trú væri betri en annaðhvort innantóm trú eða ofsatrú. (Sjálfri finnst mér eigið trúleysi alveg ágætt, takk fyrir.)
Svo áttaði ég mig á því að málshátturinn hafði bara brenglast og þarna hefði átt að standa "betri er lítill fiskur en tómur diskur."
Fávitar.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli